Money - een epische rockballad met energieke gitaarriffs en een ondubbelzinnige boodschap over materialisme

“Money” staat bekend als een van Pink Floyd’s meest iconische nummers, en terecht. Deze epische rockballad, afkomstig van hun album “The Dark Side of the Moon” uit 1973, is een meesterwerk van muzikale precisie, complexe ritmes en diepgaande tekstuele analyse. Het nummer heeft de tand des tijds doorstaan en blijft tot op de dag van vandaag luisteraars boeien met zijn energieke gitaarriffs, hypnotiserende toetswerk en ondubbelzinnige boodschap over het materialisme in de moderne samenleving.

De historie achter “Money” is net zo fascinerend als de muziek zelf. Gedurende de vroege jaren zeventig bevond Pink Floyd zich op een creatief hoogtepunt, experimenterend met nieuwe geluiden en concepten. Het idee voor “Money” ontstond uit de observaties van gitarist David Gilmour over de groeiende consumptiecultuur in de Westerse wereld.

Gilmour was geïnspireerd door het werk van econoom Milton Friedman, die hij las tijdens de opname van het album. Friedmans theorieën over monetarisme en vrije markteconomieën voedden Gilmours idee om een nummer te schrijven dat kritiek uitte op de hebzucht en materiële waarden die de samenleving beheersen.

De tekst van “Money” is een meesterwerk van dubbelzinnige woordkeuzes en ironische observaties. De openingssalvo’s, gezongen door Roger Waters met zijn kenmerkende rauwe stem, beschrijven het monotone leven van iemand die geobsedeerd is door geld verdienen.

“Money, get back I’m gonna get it back”

Deze herhalende regels illustreren de obsessie van de protagonist met financiële winst. De tekst vervolgde: “Money, so they say Is the root of all evil today”. Dit citaat is een directe verwijzing naar de Bijbelse spreuk over geld als wortel van alle kwaad.

De muzikale structuur van “Money” is even complex en meeslepend als de tekst. Het nummer begint met een ongewone 7/4 time signature, die een gevoel van ongemak en onrust oproept. De introductie wordt gevolgd door een krachtig gitaarriff dat geleidelijk aan in volume en intensiteit toeneemt.

Het beroemde klaviersolo van Richard Wright, gespeeld op een Hammond B3 orgel, is een van de hoogtepunten van het nummer.

Wright’s virtuoze spel creëert een hypnotiserende atmosfeer die de luisteraar meevoert in de wereld van “Money”. De solo eindigt abrupt met een herhaaldelijk ritme dat doet denken aan klokkengeluid, wat een gevoel van ironische humor toevoegt aan het nummer.

De combinatie van energieke gitaarriffs, complexe drumpartijen en virtuoze toetsenwerk maakt “Money” tot een uniek meesterwerk in de rockgeschiedenis. Het nummer is niet alleen muzikaal fascinerend, maar biedt ook een scherpe kritiek op de materialistische waarden die de moderne samenleving beheersen.

Het succes van “Money” was ongekend. Het nummer werd wereldwijd een hit en bereikte de top 10 in verschillende landen. De iconische gitaarriffs en klaviersolo werden geparodieerd door talloze artiesten en het nummer is gebruikt in films, televisieseries en reclames.

“Money” heeft ongetwijfeld zijn plaats verworven als een van de meest memorabele rocknummers aller tijden. Het blijft tot op de dag van vandaag een populaire keuze voor radiostations en streamingdiensten, en wordt regelmatig uitgevoerd tijdens concerten. De song is een tijdloos meesterwerk dat de luisteraar aanzet tot reflectie over de rol van geld in onze samenleving.

De Muzikale Structuur van “Money”:

“Money” is niet alleen een muzikale tour de force, maar ook een krachtige sociale commentaar. Pink Floyd slaagt erin om complexiteit en elegantie te combineren in dit meesterwerk dat tot op de dag van vandaag blijft inspireren en boeien.