L'Amour à la Mode – Een betoverende tango met melancholieke violen en een onweerstaanbare ritme

L’Amour à la Mode, een juweel van de Argentijnse componist Astor Piazzolla, is een meesterwerk dat de grenzen van traditionele tango verlegt. Geproduceerd in 1969 als onderdeel van het album “Adiós Nonino”, legt dit stuk de basis voor Piazzollia’s ’tango nuevo’, een stijl die zowel de klassieke structuren van de tango respecteert als experimenteert met jazzelementen, moderne harmoniek en dissonante melodieën. De titel zelf suggereert al een zekere ironie; “L’Amour à la Mode” - liefde volgens de modetrends - duidt op een cynische blik op romantiek, iets wat terugkomt in de muziek zelf.

De melodie van “L’Amour à la Mode” is karakteristiek voor Piazzolla’s stijl: complex en intrigerend met scherpe, hoekige frasen die gecontrasteerd worden door vloeiende, lyrische passages. De viool, centraal in de tango, zingt een melancholische melodie die zowel hartverscheurend als dansbaar is. Het ritme, echter, is wat “L’Amour à la Mode” echt onderscheidend maakt. Piazzolla vermengt de traditionele tango-ritmiek met complexe polyritmes, creërende een hypnotiserende groove die de luisteraar meeneemt op een muzikale reis.

Astor Piazzolla (1921-1992) was een Argentijnse componist, bandoneonist en arrangeur die wereldwijd bekend werd door zijn innovatieve benadering van de tango. Geboren in Mar del Plata, begon Piazzolla op jonge leeftijd met het spelen van de bandoneon, een klein toetsinstrument dat typisch is voor de Argentijnse muziek.

Zijn talent bracht hem snel naar de prestigieuze orkestdirectie van Anibal Troilo, een legendarische figuur in de tango wereld. Ondanks zijn succes met traditionele tango, voelde Piazzolla zich beperkt door de genreconventies en begon hij te experimenteren met andere muziekstijlen, waaronder jazz, klassieke muziek en zelfs avant-garde componeertechnieken.

De jaren zestig markeerden een keerpunt in Piazzollia’s carrière. Hij componeerde zijn eerste “tango nuevo” stukken, waarin hij traditionele tango-elementen combineerde met jazzy harmonieën, complexe ritmes en dissonante melodieën. Deze stijl werd snel populair, niet alleen in Argentinië maar ook over de hele wereld.

“L’Amour à la Mode” is een perfecte introductie tot Piazzolla’s tango nuevo. De combinatie van melancholieke violen, onweerstaanbare ritmes en complexe harmonieën maakt dit stuk een unieke luisterervaring. Het laat zien hoe Piazzolla de grenzen van de traditionele tango heeft verlegd en het genre heeft vernieuwd voor een nieuw publiek.

Piazzolla’s muziek kan worden gekenmerkt door:

• Een typisch Argentijnse klank: De gebruikte instrumenten, zoals bandoneon, viool en gitaar, geven zijn muziek de onmiskenbare tango sound.
• Intricate melodieën: Piazzolla’s melodieën zijn vaak complex en gevuld met onverwachte wendingen.
• Syncopeer ritmes: De tango nuevo stijl maakt gebruik van syncopische ritmes, wat een energieke en onvoorspelbare groove creëert.

Hieronder een tabel die de belangrijkste kenmerken van Piazzolla’s “tango nuevo” stijl schematiseert:

“L’Amour à la Mode” is niet alleen een mooi tango nummer, maar ook een fascinerende studie in hoe een componist traditionele grenzen kan overschrijden. Door zijn innovatieve benadering heeft Piazzolla de tango voorgoed veranderd en geïnspireerd generaties muzikanten. De volgende keer dat je op zoek bent naar iets anders dan de gebruikelijke pop hits, zet “L’Amour à la Mode” maar eens aan en laat je meevoeren door deze unieke sound. Je zult versteld staan!